Η φυλλάδα ποτέ δεν πεθαίνει!

Λένε ότι οι bloggers βρίσκονται απέναντι από τα περιοδικά και μερικές κακές γλώσσες ισχυρίζονται ότι πάνε να τους ''φάνε'' τη δουλειά. Ειδικά όταν αφορά στην μόδα, τα πράγματα μεγενθύνονται. Στην Ελλάδα της κρίσης και του μνημονίου, θα περίμενε κανείς τα περιοδικά αλλά και οι εφημερίδες να έχουν εξαϋλωθεί και στη ''μάχη'' τύπου Vs blogs, το 2ο να έχει το προβάδισμα. Ισχύουν άραγε όλα αυτά;

Μπορεί τα ευρωπαϊκά ποσοστά να δείχνουν ότι οι κάτοικοι της Ελλάδας δεν είναι ιδιαίτερα αναγνωστικό κοινό και ότι μόνο 1 στους 3 Έλληνες διαβάζει εφημερίδες (και συνολικά 5 βιβλία στη ζωή του, εν συγκρίσει με υπόλοιπους Ευρωπαίους που αγγίζουν τα 60!) όμως στην προ κρίσης εποχή οι πωλήσεις του τύπου πήγαιναν καλά. Τόσο καλά μάλιστα που ενθάρρυνε πολυάριθμα έντυπα να βγουν στην κυκλοφορία. Κι ύστερα ήρθε η κρίση...Οι πωλήσεις των εφημερίδων πέφτουν κατακόρυφα όπως επίσης και των περιοδικών. Παρόλο αυτά, πιστές φαίνονται στα αγαπημένα τους περιοδικά οι γυναίκες, που -ευτυχώς- δεν εγκαταλείπουν τα έντυπα εγχειρίδιά τους. Με μια μικρή έρευνα στο διαδίκτυο θα διαπιστώσετε πως τα γυναικεία περιοδικά όχι μόνο δεν προδόθηκαν από τις ''φίλες τους'' αλλά και ότι οι πωλήσεις τους αυξήθηκαν κατά 6% !

Ας μη γελιόμαστε...Το περιοδικό -ευτυχώς και πάλι- είναι δύσκολο να το τραβήξεις απο το γυναικείο χέρι, καθώς πρόκειται για την προέκτασή του. Είναι το εγχειρίδιό μιας γυναίκας, η Βίβλος της...ο μικρός της φίλος. Ένα περιοδικό προσφέρει ευρεία γνώση. Ακόμα και τα περιοδικά μόδας, αν παρατηρήσετε, δεν περιορίζονται μόνο στο styling αλλά προτείνουν και ιδέες διακόσμησης, μαγειρικής και ορισμένα θίγουν και κοινωνικά θέματα.  Το περιοδικό για τη γυναίκα είναι συντροφιά: στο κομμωτήριο, στο ιατρείο, στο κρεββάτι πριν τον ύπνο, εν ώρα εργασίας, κρυμμένο κάτω από την ταμειακή μηχανη. Η ''δέσμευση'' γυναίκας-περιοδικού είναι συναισθηματική, σχεδόν ερωτική. Όσο τα σχολικά μας βιβλία μας μάθαιναν ιστορία, γεωγραφία, τα περιοδικά μας γαλούχησαν για  την ζωή εκεί έξω και φροντίζουν ακόμα να μας ενημερώνουν για οτιδήποτε μας αφορά. Πώς λοιπόν να θυσιάσουμε μια τόσο αγαπημένη συνήθεια, όταν μάλιστα κοστίζει όσο ένας καφές;

Αυτό ισχύει και για τους bloggers. Πρόκειται για άτομα της ίδιας γενιάς άλλωστε που και αυτή μεγάλωσε με τα περιοδικά. Κανείς δε θέλει να κλέψει τίποτα. Οι bloggers έχουν απλά τον δικό τους τόπο και τρόπο πλέον να εκφράζονται. Δεν βαυκαλίζονται ότι είναι γκουρού. Ίσως και μερικοί να εκτονώνουν το μεράκι για αρθρογράφηση που τυχόν περιοδικά δεν τους προσέφεραν. Με λίγα λόγια, δεν υφίσταται μάχη. Μάλλον πρόκειται για συμμαχία. Τα blogs εμπνέονται από τα περιοδικά αλλά και τα περιοδικά λαμβάνουν πλέον σοβαρά υπόψη τα blogs καθώς σφυγμομετρούν την κίνηση και τις τάσεις σε real time και όχι εβδομαδιαίως ή σε μηνιαία βάση. Τα περιοδικά συστήνουν στο ευρύ κοινό τα blogs, όσο εκείνα πολύ συχνά αναδημοσιεύουν άρθρα και φωτογραφίες των περιοδικών, στηρίζοντας έτσι μία αλληλοδιαφήμιση.  Οι bloggers είναι οι ρεπόρτερ εκεί έξω που καλύπτουν τα events, ίσως να πουν και τη γνωμή τους για αυτά,  προτείνουν, ενημερώνουν, δημιουργούν. Και είναι ευχάριστο, που σε μια χώρα που αντιμετωπίζει τόσα προβλήματα, υπάρχουν άτομα που έχουν την παρρησία και την καλή διάθεση να μοιραστούν τις γνώσεις και τις απόψεις τους, έντυπα ή ηλεκτρονικά,  για θέματα που αφορούν τόσο στα εν λόγω προβλήματα όσο και σε άλλα που θα μας βοηθήσουν λίγο να ξεχαστούμε...

By: Sandy Antonakaki