By: Sandy Antonakaki as published @protagon.gr
Το Πάσχα για κάθε Έλληνα, και δη επαρχιώτη, είναι συνυφασμένο με ένα μπουκέτο λέξεις: Eκκλησία, κατάνυξη, ψαλμωδίες, κεριά και λαμπάδες, αυγά (κόκκινα ή σοκολατένια), κουλούρες και κουλουράκια, μαύρα και λευκά ρούχα, λεμονανθοί , άγριες παπαρούνες, καμπάνες, αρνί και ψημένος Ιούδας και ένα σωρό άλλες κοινές λέξεις ενώνουν τον Ελληνισμό και τον Χριστιανισμό σε όλη την υφήλιο...Τα παιδιά βέβαια είναι πιο χαρούμενα, καθώς τα σχολεία βάζουν λουκέτο για αρκετές ημέρες και έτσι απολαμβάνουν με χαρά τα κινούμενα σχέδια της τηλεόρασης και τις λειτουργίες της εκκλησίας την Μεγαλοβδομάδας (με λιγότερη χαρά ίσως, αφού δεν καταλαβαίνουν κυριολεκτικά Χριστό από τα αρχαία Ελληνικά!).
Τα χρόνια περνάνε όμως και όλοι μας μεγαλώνουμε, και έτσι από παιδί που περιμένει τις δεκαπενθήμερες διακοπές του, γινόμαστε φοιτητές που διαβάζουμε για την εξεταστική μας και κατόπιν εργαζόμενοι που προσμένουμε 4 μήνες το δώρο του Πάσχα. Δε θυμάμαι άλλη χρονιά Έλληνα να περιμένει με τόση λαχτάρα το Πασχαλινό δώρο (τί κι αν είναι μισός μισθός;) όσο την φετινή! Αν έπρεπε να φτιάξουμε ένα μπουκέτο λέξεων για τον φετινό πασχαλινό Έλληνα αυτές θα ήταν: πιστωτικές κάρτες, ασφάλεια αυτοκινήτου για τον Ιούνη, δώρα για τα βαφτιστήρια, αρνί-αυγά-αλεύρι, άντε και λίγη βενζίνη μέχρι το χωριό! 
Δε θα πω κρίμα.Θα πω χρήμα! Ο φετινός πρωταγωνιστής των ανοιξιάτικων γιορτών δεν είναι ο Εσταυρωμένος (πάει Αυτός Ανέστη!). Οι Έλληνες όμως (και άλλοι λαοί, μη γελιόμαστε) περνάμε τον δικό μας Γολγοθά χωρίς να ξέρουμε ημερομηνία Ανάστασης. Ο φετινός πρωταγωνιστής είναι το χρήμα κυρίες και κύριοι - και πολύ φοβάμαι πως δε θα είναι πρωταγωνιστής μόνο για μία σαιζόν!
Πολύ συχνά τελευταία αναπολώ τις πασχαλινές στιγμές που έζησα ως παιδί στην Κρήτη, γεμάτες ψαλμωδίες και μυρωδιές από τα παραδοσιακά καλτσούνια και εικόνες από οικογενειακές συγκεντρώσεις.
Όλα αυτά όμως αποτελούν παρελθόν καθώς η εργασία μου απαιτεί το παρουσία μου όλες τις Άγιες ημέρες του χρόνου και τις καθιστά απλώς ημέρες - σαν όλες τις άλλες. Δεν είμαι μόνο εγώ φυσικά. Σκεφτείτε πόσοι τις ημέρες αυτές, ακόμα και την ώρα της Αναστάσεως, εργάζονται: αστυνομικοί, υπάλληλοι αεροδρομίων, λιμανιών, σταθμών και διοδίων, νοσοκομειακοί, δημοσιογράφοι, και τηλεοπτικοί τεχνικοί, σερβιτόροι, οδηγοί ακόμη και τηλεφωνικοί υπάλληλοι βρίσκονται σε βάρδια για ένα κομμάτι ψωμί. Και φέτος ακόμα περισσότεροι σπεύδουν να εργαστούν εκείνη την ώρα, μήπως και προσθέσουν στον μισθό τους ένα λιθαράκι ακόμα. Οι ημέρες των λουκούλλειων τραπεζιών και των πυροτεχνημάτων έχουν μπει στο χρονοντούλαπο και ανυπομονούν να ξετρυπώσουν και πάλι, αφού ο Έλληνας δεν την αντέχει την μιζέρια. Ας είναι μόνο το φετινό Πάσχα μια Μεγάλη Παρασκευή για την Ελλάδα και σύντομα να φτάνει το ξημέρωμα μιας Ανάστασης που θα μας κάνει να συλλογιστούμε τα λάθη μας, να ξαναβρούμε το νόημα των πραγμάτων και να εκτιμήσουμε τα κεκτημένα!
Καλή Ανάσταση και Χαρούμενο Πάσχα σε όλους μας!
